پرش به محتوا

دیوان شمس/به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی)
  به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی که ندا کند شرابش که کجاست تلخکامی  
  چه بود حیات بی‌او هوسی و چارمیخی چه بود به پیش او جان دغلی کمین غلامی  
  قدحی دو چون بخوردی خوش و شیرگیر گردی به دماغ تو فرستد شه و شیر ما پیامی  
  خنک آن دلی که در وی بنهاد بخت تختی خنک آن سری که در وی می ما نهاد کامی  
  ز سلام پادشاهان به خدا ملول گردد چو شنید نیکبختی ز تو سرسری سلامی  
  به میان دلق مستی به قمارخانه جان بر خلق نام او بد سوی عرش نیک نامی  
  خنک آن دمی که مالد کف شاه پر و بالش که سپیدباز مایی به چنین گزیده دامی  
  ز شراب خوش بخورش نه شکوفه و نه شورش نه به دوستان نیازی نه ز دشمن انتقامی  
  همه خلق در کشاکش تو خراب و مست و دلخوش همه را نظاره می‌کن هله از کنار بامی  
  ز تو یک سال دارم بکنم دگر نگویم ز چه گشت زر پخته دل و جان ما ز خامی