| | | | | | |
| |
به سوی ما نگر چشمی برانداز |
|
وگر فرصت بود بوسی درانداز |
|
| |
چو کردی نیت نیکو مگردان |
|
از آن گلشن گلی بر چاکر انداز |
|
| |
اگر خواهی که روزافزون بود کار |
|
نظر بر کار ما افزونتر انداز |
|
| |
وگر تو فتنه انگیزی و خودکام |
|
رها کن داد و رسمی دیگر انداز |
|
| |
نگون کن سرو را همچون بنفشه |
|
گناه غنچه بر نیلوفر انداز |
|
| |
ز باد و بوی توست امروز در باغ |
|
درختان جمله رقاص و سرانداز |
|
| |
چو شاخ لاغری افزون کند رقص |
|
تو میوه سوی شاخ لاغر انداز |
|
| |
چو آمد خار گل را اسپری بخش |
|
چو خصم آمد به سوسن خنجر انداز |
|
| |
بر عاشق بری چون سیم بگشا |
|
سوی مفلس یکی مشتی زر انداز |
|
| |
برآ ای شاه شمس الدین تبریز |
|
یکی نوری عجب بر اختر انداز |
|
