دیوان شمس/برآ بر بام و اکنون ماه نو بین

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(برآ بر بام و اکنون ماه نو بین)
  برآ بر بام و اکنون ماه نو بین درآ در باغ و اکنون سیب می چین  
  از آن سیبی که بشکافد در روم رود بوی خوشش تا چین و ماچین  
  برآ بر خرمن سیب و بکش پا ز سیب لعل کن فرش و نهالین  
  اگر سیبش لقب گویم وگر می وگر نرگس وگر گلزار و نسرین  
  یکی چیز است در وی چیست کان نیست خدا پاینده دارش یا رب آمین  
  بیا اکنون اگر افسانه خواهی درآ در پیش من چون شمع بنشین  
  همی‌ترسم که بگریزی ز گوشه برآ بالا برون انداز نعلین  
  به پهلویم نشین برچفس بر من رها کن ناز و آن خوهای پیشین  
  بیامیز اندکی ای کان رحمت که تا گردد رخ زرد تو رنگین  
  روا باشد وگر خود من نگویم همیشه عشوه و وعده دروغین  
  از این پاکی تو لیکن عاشقان را پراکنده سخن‌ها هست آیین  
  زهی اوصاف شمس الدین تبریز زهی کر و فر و امکان و تمکین