| | | | | | |
| |
با چرخ گردان تیره هوایی |
|
دارد همیشه قصد جدایی |
|
| |
هذا محمد قتلی تغمد |
|
انا معود حمد الجفایی |
|
| |
هذا حبیبی هذا طبیبی |
|
هذا ادیبی هذا دوایی |
|
| |
هذا مرادی هذا فادی |
|
هذا عمادی هذا لوایی |
|
| |
پر کن سبویی بی‌گفت و گویی |
|
باهای و هویی گر یار مایی |
|
| |
هان ای صفورا بشکن سبو را |
|
مفکن عمو را در بی‌نوایی |
|
| |
گر شد سبویی داریم جویی |
|
در شهره کویی تو گر سقایی |
|
| |
این عیش باقی نبود گزافی |
|
بی پر نپرد مرغ هوایی |
|
| |
بنمای جان را قولنجیان را |
|
تنهاروی کن رسم همایی |
|
| |
از بهر حس شان جسم نجس شان |
|
ز ایشان چه خیزد گند گدایی |
|
| |
زین رز برون بر گنده بغل را |
|
پهلوی نعنع کن گندنایی |
|
| |
بسیار کوشی تا دل بپوشی |
|
هر جزوت این جا بدهد گوایی |
|
| |
ننوشته خواند ناگفته داند |
|
تو سخت رویی بس بی‌حیایی |
|
| |
چون نیست رختت چون نیست بختت |
|
ز آن روی سختت ناید کیایی |
|
| |
جنس سگانی وغ وغ کنانی |
|
می‌گرد در کو در خانه نایی |
|
| |
در خانه بلبل داریم صلصل |
|
کز سگ نیاید زیبانوایی |
|
| |
نک بلبل حر نک بلبله پر |
|
برخیز سنقر تا چند پایی |
|
| |
عمری چو نوحی یاری چو روحی |
|
گاهی غدایی گاهی عشایی |
|
| |
نوشیست و می‌نوش وز گفت خاموش |
|
وین طبل کم زن بس ای مرایی |
|
