دیوان شمس/ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من)
  ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من ای دلبر و دلدار من ای محرم و غمخوار من  
  ای در زمین ما را قمر ای نیم‌شب ما را سحر ای در خطر ما را سپر ای ابر شکربار من  
  خوش می‌روی در جان من خوش می‌کنی درمان من ای دین و ای ایمان من ای بحر گوهردار من  
  ای شبروان را مشعله ای بی‌دلان را سلسله ای قبله هر قافله ای قافله‌سالار من  
  هم ره زنی هم ره بری هم ماهی و هم مشتری هم این سری هم آن سری هم گنج و استظهار من  
  چون یوسف پیغامبری آیی که خواهم مشتری تا آتشی اندرزنی در مصر و در بازار من  
  هم موسیی بر طور من عیسی هر رنجور من هم نور نور نور من هم احمد مختار من  
  هم مونس زندان من هم دولت خندان من والله که صدچندان من بگذشته از بسیار من  
  گویی مرا برجه بگو گویم چه گویم پیش تو گویی بیا حجت مجو ای بنده طرار من  
  گویم که گنجی شایگان گوید بلی نی رایگان جان خواهم و آنگه چه جان گویم سبک کن بار من  
  گر گنج خواهی سر بنه ور عشق خواهی جان بده در صف درآ واپس مجه ای حیدر کرار من