| | | | | | |
|
ای نای خوش نوای که دلدار و دلخوشی |
|
دم میدهی تو گرم و دم سرد میکشی |
|
|
خالی است اندرون تو از بند لاجرم |
|
خالی کننده دل و جان مشوشی |
|
|
نقشی کنی به صورت معشوق هر کسی |
|
هر چند امیی تو به معنی منقشی |
|
|
ای صورت حقایق کل در چه پردهای |
|
سر برزن از میانه نی چون شکروشی |
|
|
نه چشم گشتهای تو و ده گوش گشته جان |
|
دردم به شش جهت که تو دمساز هر ششی |
|
|
ای نای سربریده بگو سر بیزبان |
|
خوش میچشان ز حلق از آن دم که میچشی |
|
|
آتش فتاد در نی و عالم گرفت دود |
|
زیرا ندای عشق ز نی هست آتشی |
|
|
بنواز سر لیلی و مجنون ز عشق خویش |
|
دل را چه لذتی تو و جان را چه مفرشی |
|
|
بویی است در دم تو ز تبریز لاجرم |
|
بس دل که میربایی از حسن و از کشی |
|