دیوان شمس/ای سراندازان همه در عشق تو پا کوفته
ظاهر
ای سراندازان همه در عشق تو پا کوفته | گوهر جان همچو موسی روی دریا کوفته | |||||
زیر این هفت آسیا هستی ما را خوش بکوب | روشنایی کی فزاید سرمه ناکوفته | |||||
عاشقان با عاقلان اندرنیامیزد از آنک | درنیامیزد کسی ناکوفته با کوفته | |||||
عاقلان از مور مرده درکشند از احتیاط | عاشقان از لاابالی اژدها را کوفته | |||||
مردم چشم از خیالت چون شود پی کوب عشق | فرقها پیدا شود از کوفته تا کوفته | |||||
از شکار تو به بیشه جان شیران خون شده | در هوای قاف قربت پر عنقا کوفته | |||||
عشق چون خورشید دامن گستریده بر زمین | عاشقان چون اخترانش راه بالا کوفته | |||||
لا چو لالایان زده بر عاشقانش دست رد | غیرت الا شده بر مغز لالا کوفته | |||||
حاجیان راه جان خسته نگردند از نشاط | اشترانشان زیر بار از راه اعضا کوفته | |||||
ساربان این غزل گو تا ز بعد خستگی | اشتران را مست بینی راه بطحا کوفته |