دیوان شمس/این طریق دارهم یا سندی و سیدی

by مولوی

	این طریق دارهم یا سندی و سیدی			اهد الی وصالهم، ذبت من‌التباعد
	ای که به قصد نیمشب بسته نقاب آمدی			آن همه حسن و نیکوی نست مناسب بدی
	یافتی فدیتکم فی امل اتیتکم			قد قطعت وسایلی حیلة قول حاسد
	جان شهان و حاجبان! چشم و چراغ طالبان			بی‌تو ز جان و جا شدم، تو ز برم کجا شدی؟
	یا ملک الا یا من، یا شرف الاماکن			جتک کی تعیذنی، سطوة کل معتدی
	یار سرور و دولتم، خواجه‌ی هر سعادتم			لیک تو با همه جفا خوشتر ازین همه بدی
	رحمتکم محیطة، رافتکم بسیطة			سادتنا، تقبلو توبة کل عابد
	مست میی نمی‌شوم، جز ز شراب اولین			ده قدحی، چه کم شود از خم فضل ایزدی؟
	طلعتکم بدورنا، بهجتنا و نورنا			ظل خیال طیفکم دولة کل ماجد
	ای دل خسته هان و هان، تا نرمی ز سرخوشان			پا نکشی ز عاشقان، ورنه جهود و مرتدی
	قبلتنا خیالهم لذتنا دلالهم			یا سندی، جمالهم فتنة کل زاهد
	قدر وصالشان بدان یاد کن، آنک پیش ازین			همچو زنان تعزیت بر سر و رو همی زدی
	خادعنی و غرنی، هیجنی و جرنی			نور هلال وصلکم من افق مشید
	ای دل مست جست‌وجو، صورت عشق را بگو			«بر دو جهان خروج کن، هرچه کنی میدی »