دیوان حافظ/فهرست اسامی امکنه و قبایل
فهرست اسامی امکنه و قبایل،
آب رکناباد[۱]، ۳، ۳۹، (آب رکنی)، ۱۰۱، ۲۷۹،
اَرَس، رود—، ۲۶۷،
اِرَم، (شهر و باغ معروف شدّاد)، ۶۵، ۴۳۶،
اِرَم، (گویا نام باغی بوده در شیراز)، ۸۱،
اصفهان، قکط (موسیقی)، ۴۱۹،
اللّه اکبر[۲]، تنگِ —، ۳۹،
ایذج، ۳۹۰،
باغ‌کاران، ۱۰۳،
بخارا، ۳،
بغداد، ۴۱، ۱۹۰، ۲۵۰، ۴۷۲،
بنگاله، ۲۲۵،
بیت‌الحرام، ۲۶۲،
پارسایان، (یعنی اهل پارس، در مقابل تازیان)، ۳۵۹،
تازیان، ۳۵۹،
تبریز، ۴۱، ص ۳۶۷،
ترک، ۳، ۴۷، ۸۲، ۱۲۴، ۱۳۱، ۱۴۵، ۲۰۵، ۲۸۲، ۳۰۲، ۳۴۶، ۴۱۲، ص ۳۵۷،
ترکان، ۳، ۱۰۴، ۱۸۰، ۱۸۵، ۳۴۵، ۴۴۰، ۴۷۰،
ثمود، ۲۱۹،
جام، ۷
جعفرآباد، ۲۷۹،
جوی مولیان، ۴۷۰،
جیحون، ۵۴، ۳۴۹، ص ۳۶۲،
چِگِل، ۵۰، ۳۲۷، ۴۷۰، ۴۸۴،
چین، قک، ۵۰، ۱۶۱، ۱۷۸، ۱۹۲، (ایهام)، ۳۵۶، ۳۵۷، ۳۷۰ (ایهام)، ۴۰۹، ۴۲۹، ۴۹۵، ص ۳۵۶ (ایهام)،
حبش، ۹۷،
حجاز، ۱۳۳ (موسیقی)، ۲۵۹، ۲۶۰،
ختن، ۱۷۶، ۱۹۲، ۲۶۵، ۳۲۷، ۳۵۷، ۳۸۰، ۳۸۵، ۳۹۰،
خجند، ۱۸۰،
خطا، ۸۲، ۹۷، ۳۷۰ (ایهام)،
خَلُّخ، (قبیلهٔ از اتراک)، ۴۳۳،
خوارزم، ۱۸۰، ص ۳۶۲،
خوارزمیان، ۴۴۰ خ ل،
دارالسّلام (بهشت)، ۷، ۳۰۹،
دجلهٔ بغداد، ۲۵۰، ۴۷۲،
دشت روم، قیط (شرح در حاشیه)،
ذی الأَراک، ۴۶۹،
ذی سَلَم، ۳۰۲، ۳۱۲
رکناباد، رجوع شود بآب رکناباد
روضهٔ کرم، (تصحیف روضهٔ ارم?)، قکط
روم، قک، ۲۶۱، ۴۲۹،
ریّ، ۴۲۹،
زندان سکندر (=یزد[۳])، ۳۵۹،
زنده رود، ۱۰۳، ۴۱۹، ۴۶۰،
زنگ، قیط، ۲۶۱،
سبا، ۹۰، ۱۴۵، ۱۷۴،
سمرقند، ۳،
سیستان، قیط،
شیراز، ۳۹، ۱۴۷، ۱۹۰، ۲۵۹، ۲۶۹، ۲۷۹ م، ۳۳۳، ۳۳۸، ۳۷۴، ۴۱۹، ۴۴۰، ص ۳۶۷،
طور، ۱۹، ۳۴۵، ۴۵۵،
عاد، ۲۱۹،
عَدَن، ۱۹۲،
عراق، قکط (موسیقی)، ۴۱، ۱۳۳ (موسیقی)، ۱۴۴، (موسیقی)، ۲۵۹، ص ۳۶۷،
فارس، ۴۱، ۲۵۰، ۳۴۳،
قاف، ۴۸۹
قصر زرد قیط (شرح در حاشیه)،
قلزم، قلب،
قیروان، قک، قل،
کعبه، ۳۰، ۳۶، ۴۰، ۵۲، ۲۰۸، ۲۵۵، ۲۶۰، ۲۸۰، ۴۳۶ خ ل،
کنعان، ۸۸،
الِلّوَی، ۴۶۳،
ماچین، ۹۷،
مروه، ۸۲،
مصر، قک، ۹، ۹۷، ۱۹۸، ۲۴۲، ۴۲۹،
مُصلّی، ۳، ۱۰۱، ۲۷۹،
ملک سلیمان، (یعنی مملکت فارس[۴])، قیط، ۲۱۹، ۳۵۹، ۳۶۳، ص ۳۶۲،
نجف، ۲۹۶،
وادی الأراک، ۴۶۳،
وادی ایمن، ۱۸۸، ۳۴۵،
هند، قیط، ۹۷، ۲۲۵،
هندو، ۸۳، ۲۱۳، ۳۰۴، ۳۴۰، ۳۶۵، ۴۰۲، ۴۰۶،
یزد، ۱۲،
یمن، ۳۸۵،
- ↑ آب رکناباد نهر معروفی است از انهار شیراز که بقول صاحب فارسنامهٔ ناصری رکن الدّولهٔ دیلمی در سنهٔ سیصد و سی و هشت احداث نموده منبع این آب در یک فرسخ و نیمی شمال شرقی شیراز است و آب مذکور از تنگ «اللّه اکبر» عبور کرده و صحرای مصلّی و باغ نو و تکیهٔ هفت تنان و چهل تنان و تکیهٔ خواجه حافظ را مشروب می‌نماید (رجوع شود بشیراز نامه ص ۵–۶ و ۲۳–۲۴، و سفرنامهٔ ابن بطوطه چاپ مصر سنهٔ ۱۳۴۳ ج ۱ ص ۱۲۷ و ۱۲۶، و فارسنامهٔ ناصری ج ۲ ص ۲۰ – ۲۱)،
- ↑ تنگ یعنی درّهٔ واقع بین دو کوه و تنگ «الله اکبر» واقع است در شمال شیراز مابین دو کوه چهل مقام و باباکوهی و ممّر آب رکناباد سابق‌الذّکر از آنجاست، رجوع شود بفارسنامهٔ ناصری ج ۲ ص ۲۱، آثارالعجم مرحوم فرصت شیرازی ص ۱۳۰ و ۴۲۴-۴۲۵، و عین عبارت او در موضع اوّل از قرار ذیل است: «تنگ الله اکبر طاقی است بمقدار دو سه میدان دور از شهر میان دو کوه که از زیر آن ذهاب و ایاب مردم میشود و بالای آن در اطاقی قرآن بزرگی نهاده آنرا قرآن هفده من نامند و چشمهٔ رکناباد در آن حوالی جاری است».
- ↑ رجوع شود به «تاریخ جدید یزد» تألیف احمد بن حسین بن علی کاتب، چاپ یزد ص ۲۵،
- ↑ رجوع شود برای شواهد این مدّعی برسالهٔ «ممدوحین سعدی» ص ۷۷ – ۷۹ تألیف نگارندهٔ این سطور محمّد بن عبدالوهّاب قزوینی، رسالهٔ مزبور در مجموعهٔ از مقالات راجع بسعدی که بمناسبت جشن هفتصدمین سال تألیف گلستان در شمارهٔ مخصوصی از مجلّهٔ تعلیم و تربیت در سنهٔ ۱۳۱۶ شمسی در طهران بچاپ رسیده و به «سعدی نامه» موسوم شد و بطبع رسیده است، رجوع شود نیز بحواشی آخر کتاب،