| | | | | | |
| ۴۴۴ |
شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری |
|
یاران صلای عشقست گر میکنید کاری |
۴۹۱ |
| |
چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی |
|
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری |
|
| |
هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکّب |
|
بر دامنش مبادا زین خاکیان[۱] غباری |
|
| |
چون من شکستهٔ را از پیش خود چه رانی |
|
کم غایت توقّع بوسیست یا کناری |
|
| |
می بیغش است دریاب وقتی خوشست بشتاب |
|
سال دگر که دارد امّید نوبهاری |
|
| |
در بوستان حریفان مانند لاله و گُل |
|
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری |
|
| |
چون این گره گشایم وین راز چون نمایم |
|
دردیّ و سخت دردی کاریّ و صعب کاری |
|
| |
هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی[۲] |
|
| |
مشکل توان نشستن در اینچنین دیاری |
|
