دیوان حافظ/در سنبلش آویختم از روی نیاز
ایضاً له
| در سنبلش آویختم از روی نیاز | گفتم من سودازده را کار بساز | |||||
| گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار | در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز | |||||
ایضاً له
| در سنبلش آویختم از روی نیاز | گفتم من سودازده را کار بساز | |||||
| گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار | در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز | |||||