دیوان حافظ/از چرخ به هر گونه همی‌دار امید

by حافظ

ایضاً له

	از چرخ بهر گونه همی‌دار امید			وز گردش روزگار می‌لرز چو بید[۱]
	گفتی که پس از سیاه رنگی نبود			پس موی سیاه من چرا گشت سفید

---

1. یعنی از چرخ و گردش روزگار هم امیدوار باش و هم ترسناک یعنی نه بکلّی مأیوس باش و نه بکلّی امیدوار بلکه بین خوف و رجا میزی (سودی)،