| | | | | | |
| |
یا حادی‌النیاق قد ذبت فی‌الفراق |
|
عرج علی اهیلی و اخبرهم اشتیاقی |
|
| |
بشنو نوای عشاق از پرده سپاهان |
|
زانرو که در عراقست آن لعبت عراقی |
|
| |
یا مشرب المحیا قم واسقنا الحمیا |
|
فالعیش قد تهیا والوصل فی‌التلاقی |
|
| |
بنشاند باد بستان مجلس بدل نشانی |
|
برد آب آب و آتش ساقی بسیم ساقی |
|
| |
قد طاب وقت شربی یا من یروم قربی |
|
فی‌الیل اذ تهیا مع منیتی اغتباقی |
|
| |
ساقی بده کزین می در بزم دردنوشان |
|
گر باقیست جامی آنست عمر باقی |
|
| |
فی الراح ارتیاحی لا اسمع اللواحی |
|
لکن مع الملاحی اشرب علی‌السواقی |
|
| |
من رند و می پرستم پندم مده که مستم |
|
کز دست کس نگیرم جز می ز دست ساقی |
|
| |
یا منیة المتیم صل عاشقیک وارحم |
|
فالقلب مستهام من شدة الفراقی |
|
| |
دور از رخت چو خواجو دورم ز صبر و طاقت |
|
لیکن بطاق ابرو از دلبران تو طاقی |
|
