| | | | | | |
| |
یاران همه مخمور و قدح پر می نابست |
|
ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست |
|
| |
مرغ دل من در شکن زلف دلارام |
|
یا رب چه تذرویست که در چنگ عقابست |
|
| |
چشم من سودازده یا درج عقیقست |
|
اشک من دلسوخته یا لعل مذابست |
|
| |
ورد سحرم زمزمه‌ی نغمه‌ی چنگست |
|
و آهنگ مناجات من آواز ربابست |
|
| |
دور از تو مپندار که هنگام صبوحم |
|
با این جگر سوخته حاجت بکبابست |
|
| |
سرمست می عشق تو در جنت و دوزخ |
|
از نار و نعیم ایمن و فارغ زعذابست |
|
| |
با روی بتان کعبه‌ی دل دیر مغانست |
|
در دیر مغان زمزم جان جام شرابست |
|
| |
کار خرد از باده خرابست ولیکن |
|
صاحب خرد آنست که او مست و خرابست |
|
| |
دست از فلک سفله فرو شوی چو خواجو |
|
کاین نیل روان در ره تحقیق سرابست |
|
