| | | | | | |
| |
گر من خمار خود ز لب یار بشکنم |
|
بازار کارخانه‌ی اسرار بشکنم |
|
| |
بر بام هفت قلعه‌ی گردون علم زنم |
|
دندان چرخ سرکش خونخوار بشکنم |
|
| |
در هم کشم طناب سراپرده کبود |
|
بند و طلسم گنبد دوار بشکنم |
|
| |
منجوق چتر خسرو سیاره بفکنم |
|
قلب سپاه کوکب سیار بشکنم |
|
| |
گر پای ازین دوایر کحلی برون نهم |
|
چون نقطه پایدارم و پرگار بشکنم |
|
| |
بر اوج این نشیمن سبز آشیان پرم |
|
نسرین چرخ را پر و منقار بشکنم |
|
| |
بفروزم از چراغ روان شمع عشق را |
|
ناموس این حدیقه‌ی انوار بشکنم |
|
| |
تا کی طریق توبه و سالوس و معرفت |
|
جامی بده که توبه بیکبار بشکنم |
|
| |
خواجو بیا که نیم شب از بهر جرعه‌ئی |
|
زنجیر و قفل خانه خمار بشکنم |
|
