| | | | | | |
|
گر سر صحبت این بی سر و پایت باشد |
|
بر سر و چشم من دلشده جایت باشد |
|
|
پای اگر بر سر من مینهی اینک سر و چشم |
|
سرم آنجا بود ایدوست که پایت باشد |
|
|
بنده چون زان تو و بنده سراخانهی تست |
|
هر زمان از چه سبب عزم سرایت باشد |
|
|
بیگهست امشب و وقتی خوش و یاران سرمست |
|
در چنین وقت تمنای کجایت باشد |
|
|
چون وصالت بتضرع ز خدا خواستهام |
|
نروی امشب اگر ترس خدایت باشد |
|
|
خواب اگر میبردت حاجت پرسیدن نیست |
|
تکیه فرمای هر آنجا که رضایت باشد |
|
|
ور حجابی کنی از همنفسان شرم مدار |
|
خانه خالی کنم ار زانکه هوایت باشد |
|
|
ور دگر رای شرابت نبود باکی نیست |
|
آنقدر نوش کن از باده که رایت باشد |
|
|
دل بجور تو نهادم چو روا میداری |
|
که روانم هدف تیر بلایت باشد |
|
|
گر سر وصل گدایی چو منت نیست رواست |
|
پادشاهی تو چه پروای گدایت باشد |
|
|
گوش کن نغمهی خواجو و سراییدن مرغ |
|
گر سر زمزمهی نغمه سرایت باشد |
|