خواجوی کرمانی (غزلیات)/چه خوش باشد میان لاله زاران
| چه خوش باشد میان لاله زاران | بر غم دشمنان با دوستداران | |||||
| گرامی دار مرغان چمن را | الا ای باغبان در نو بهاران | |||||
| نفیر عاشقان در کوی جانان | صفیر بلبلان بر شاخساران | |||||
| بنالم هر شبی در آرزویش | چو کبکان دری بر کوهساران | |||||
| قیامت آنزمان باشد بتحقیق | که از یاران جدا مانند یاران | |||||
| مرا در حلقه‌ی رندان درآرید | که می‌پرهیزم از پرهیزگاران | |||||
| ز زلف بیقرار و چشم مستش | نمی‌ماند قرار هوشیاران | |||||
| خوش آمد قامتش در چشم خواجو | صنوبر خوش بود بر جویباران | |||||