| | | | | | |
| |
پرواز کن ای مرغ و بگلزار فرود آی |
|
ور اهل دلی بر در دلدار فرود آی |
|
| |
ور می‌طلبی خون دل خسته‌ی فرهاد |
|
چون کبک هوا گیر و بکهسار فرود آی |
|
| |
ای باد صبا بهر دل خسته‌ی یاران |
|
یاری کن و در بندگی یار فرود آی |
|
| |
در سایه‌ی ایوانش اگر راه نیابی |
|
خورشید صفت بر در و دیوار فرود آی |
|
| |
ور پرتو خورشید رخش تاب نیاری |
|
در سایه‌ی آن زلف سیه کار فرود آی |
|
| |
چون بر سر آبست ترا منزل مالوف |
|
بر چشمه‌ی چشم من خونخوار فرود آی |
|
| |
از کفر سر زلف بتان گر خبرت هست |
|
ممن شو و در حلقه‌ی کفار فرود آی |
|
| |
از صومعه بیرون شو و از زوایه بگذر |
|
وانگاه بیا بر در خمار فرود آی |
|
| |
خواهی که رسانی بفلک رایت منصور |
|
با سر انا الحق بسر دار فرود آی |
|
| |
ای آنکه طبیب دل پر حسرت مایی |
|
از بهر خدا بر سر بیمار فرود آی |
|
| |
خواجو اگر از بهر دوای دل مجروح |
|
دارو طلبی بر در عطار فرود آی |
|
