خواجوی کرمانی (غزلیات)/نه درد عشق می‌یارم نهفتن
| نه درد عشق می‌یارم نهفتن | نه ترک عشق می‌یارم گرفتن | |||||
| نگردد مهر دل در سینه پنهان | بگل خورشید چون شاید نهفتن | |||||
| غریبست از کسانی کاشنایند | حدیث خویش با بیگانه گفتن | |||||
| اگر فراش دیری فرض عینست | بمژگانت در میخانه رفتن | |||||
| بگو با نرگس میگون که پیوست | نشاید مست در محراب خفتن | |||||
| بود کارم بیاد درج لعلت | بالماس زبان دردانه سفتن | |||||
| مقیمان در میخانه خواجو | چه حاجتشان بکوی کعبه رفتن | |||||