خواجوی کرمانی (غزلیات)/نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز
ظاهر
نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز | بیار باده و بشنو نوای مرغ سحرخیز | |||||
سپیده نافه گشایست و باد غالیه افشان | شراب مشک نسیمست و مشک غالیه آمیز | |||||
کنون که غنچه بخندید و باد صبح برآمد | بگیر داد صبوحی ز بادهی طرب انگیز | |||||
چراغ مجلس مستان ز شمع چهره برافروز | ز بهر نقل حریفان شکر ز پسته فرو ریز | |||||
مرا که خال تو فلفل فکنده است برآتش | چرا ز غالیه دلبند میکنی و دلاویز | |||||
برون ز شکر شیرین سخن مگوی که فرهاد | به نیم جو نخرد خسروی ملکت پرویز | |||||
بسوز مجمر و دود از دل عبیر برآور | بساز بربط و آتش ز جان عود برانگیز | |||||
بگیر سلسلهی زلف دلبران سمن رخ | برآر شور ز یاقوت شاهدان شکرریز | |||||
مرا مگوی که پرهیز کن ز میکده خواجو | که مست عشق نداند حدیث توبه و پرهیز |