خواجوی کرمانی (غزلیات)/مگر بدیده مجنون نظر کنی ورنی

by خواجوی کرمانی

	مگر بدیده مجنون نظر کنی ورنی			چگونه در نظر آید جمال طلعت لیلی
	حدیث حسنت و ادراک هر کسی بحقیقت			جمال یوسف مصریست پیش دیده‌ی اعمی
	مقیم طور محبت ز شوق باز نداند			شعاع آتش مهر از فروغ نور تجلی
	کمال معجزه‌ی حسن بین که غایت سحرست			شکنج زلف چو ثعبان نهاده بر کف موسی
	حکایتیست ز حسنت جمال لعبت چینی			نمونه‌ئیست ز نقشت نگارخانه‌ی مانی
	رخ منور و خال سیاهت آتش و هندو			خط معنبر و زلف کژت زمرد و افعی
	کجا بصورت و معنی بچشم عقل درآئی			که هست حسن و جمالت ورای صورت و معنی
	چو حسن منظر و بالای دلفریب تو بینند			که التفات نماید بحور و جنت و طوبی
	بجام باده صافی بشوی جامه‌ی صوفی			چرا که باده نشاند غبار توبه و تقوی
	چو چشم مست تو فتوی دهد که باده حلالست			بریز خون صراحی چه حاجتست بفتوی
	بیاد لعل تو خواجو چو در محاوره آید			کند بمنطق شیرین بیان معجز عیسی