پرش به محتوا

خواجوی کرمانی (غزلیات)/من کیم زاری نزار افتاده‌ئی

از ویکی‌نبشته
خواجوی کرمانی (غزلیات) از خواجوی کرمانی
(من کیم زاری نزار افتاده‌ئی)
  من کیم زاری نزار افتاده‌ئی پر غمی بیغمگسار افتاده‌ئی  
  دردمندی رنج ضایع کرده‌ئی مستمندی سوگوار افتاده‌ئی  
  مبتلایی در بلا فرسوده‌ئی بی‌قرینی بی‌قرار افتاده‌ئی  
  باد پیمایی به خاک آغشته‌ئی خسته جانی دل فگار افتاده‌ئی  
  نیمه مستی بی‌حریفان مانده‌ئی می‌پرستی در خمار افتاده‌ئی  
  بی‌کسی از یار غایب گشته‌ئی ناکسی از چشم یار افتاده‌ئی  
  اختیار از دست بیرون رفته‌ئی بیخودی بی‌اختیار افتاده‌ئی  
  عندلیبی از گل سوری جدا خسته‌ای دور از دیار افتاده‌ئی  
  پیش چشم آهوان جان داده‌ئی بر ره شیران شکار افتاده‌ئی  
  دست بردل خاک بر سر مانده‌ئی بر سر ره خاکسار افتاده‌ئی  
  رو بغربت کرده فرقت دیده‌ئی بی‌عزیزان مانده خوار افتاده‌ئی  
  بیدل و بی‌یار رحلت کرده‌ئی بی زر و بی زور زار افتاده‌ئی  
  همچو خواجو پای در گل مانده‌ئی بر سر پل مانده بار افتاده‌ئی