خواجوی کرمانی (غزلیات)/من مستم و دل خراب جان تشنه و ساغر آب

by خواجوی کرمانی

	من مستم و دل خراب جان تشنه و ساغر آب			برخیز و بده شراب بنشین و بزن رباب
	ای سام تو بر سحر وی شور تو در شکر			در سنبله‌ات قمر در عقربت آفتاب
	برمشک مزن گره برآب مکش ز ره			یا ترک خطا بده یا روی ز ما متاب
	در بر رخ ما مبند بر گریه‌ی ما مخند			بگشای ز مه کمند بردار ز رخ نقاب
	من بنده‌ام و تو شاه من ابر سیه توماه			من آه زنم تو راه من ناله کنم تو خواب
	ای فتنه‌ی صبح خیز آمد گه صبح خیز			درجام عقیق ریز آن باده‌ی لعل ناب
	آمد گه طوف و گشت بخرام بسوی دشت			چون دور بقا گذشت بگذر ز ره عتاب
	عطار چمن صباست پیراهن گل قباست			تقوی و ورع خطاست مستی وطرب صواب
	دردی کش ازین سپس وندیشه مکن ز کس			فرصت شمر این نفس با همنفسان شراب
	خواجو می ناب خواه چون تشنه‌ئی آب خواه			از دیده شراب خواه وز گوشه‌ی دل کباب