خواجوی کرمانی (غزلیات)/مستم ز در خانهی خمار برآرید
ظاهر
مستم ز در خانهی خمار برآرید | و آشفته و شوریده ببازار برآرید | |||||
چون سر انا الحق ز من سوخته شد فاش | زنجیر کشانم بسردار برآرید | |||||
یا دادم از آن چرخ سیه روی بخواهید | یا دودم ازین دلق سیه کار برآرید | |||||
چون نام من خسته باین کار برآمد | گو در رخ من خنجر آنکار برآرید | |||||
ما را که درین حلقه سر از پای ندانیم | پرگار صفت گرد در یار برآرید | |||||
گر رایت اسلام نگون میشود از ما | آوازه ما در صف کفار برآرید | |||||
برمستی ما دست تعنت مفشانید | وز هستی ما گرد بیکبار برآرید | |||||
امروز که از پیرمغان خرقه گرفتیم | ما را ز در دیر به زنار برآرید | |||||
خواجو چو رخ جام بخونابه فرو شست | نامش بقدح شوئی خمار برآرید |