| | | | | | |
| |
لعل شیرین تو وصفش بر شکر باید نوشت |
|
مهر رخسار تو شرحش بر قمر باید نوشت |
|
| |
ماجرای اشکم از روی تناسب یک بیک |
|
مردم دریا نشین را بر گهر باید نوشت |
|
| |
هر چه در باب در میخانه چشمم نظم داد |
|
گو مغان بر دیر بنویسند اگر باید نوشت |
|
| |
ایکه وصف روی زردم در قلم می‌آوری |
|
سیم اگر بی وجه می‌باشد بزر باید نوشت |
|
| |
خونبهای جان شیرین من شوریده حال |
|
برلب یاقوت آن شیرین پسر باید نوشت |
|
| |
از میانش چون سر موئی ندیدم در وجود |
|
هیچ اگر خواهی نوشتن مختصر باید نوشت |
|
| |
هر که گردد کشته‌ی تیغ فراق این داستان |
|
برسر خاکش بخوناب جگر باید نوشت |
|
| |
و آنچه فرهاد از فراق طلعت شیرین کشید |
|
تا بروز حشر بر کوه و کمر باید نوشت |
|
| |
شرح خمریات خواجو جز در دردی فروش |
|
تا نپنداری که برجای دگر باید نوشت |
|
