خواجوی کرمانی (غزلیات)/عید آمد و آنماه دلافروز نیامد
| عید آمد و آنماه دلافروز نیامد | دل خون شد و آن یار جگر سوز نیامد | |||||
| نوروز من ار عید برون آمدی از شهر | چونست که عید آمد و نوروز نیامد | |||||
| مه می‌طلبیدند و من دلشده را دوش | در دیده جز آن ماه دلافروز نیامد | |||||
| آن ترک ختایی بچه آیا چه خطا دید | کامروز علی رغم بدآموز نیامد | |||||
| خورشید چو رسمست که هر روز برآید | جانش هدف ناوک دلدوز نیامد | |||||
| تا کشته نشد در غم سودای تو خواجو | در معرکه‌ی عشق تو پیروز نیامد | |||||