خواجوی کرمانی (غزلیات)/سپیده‌دم که صبا دامن سمن بدرد

از ویکی‌نبشته
خواجوی کرمانی (غزلیات) از خواجوی کرمانی
(سپیده‌دم که صبا دامن سمن بدرد)
  سپیده‌دم که صبا دامن سمن بدرد ز مهر روی تو گل جیب پیرهن بدرد  
  اگر ز پسته‌ی تنگ تو دم زند غنچه نسیم باد صبا در دمش دهن بدرد  
  چو در محاوره آید لب گهربارت عقیق پیرهن لعل بر بدن بدرد  
  ز وصف کوی تو گر شمه‌ئی نسیم بهار بباغ عرضه دهد زهره‌ی چمن بدرد  
  اگر ز مهر تو یک ذره بر سپهر افتد عروس قصر فلک ستر خویشتن بدرد  
  مگر ز پرده نیاید نگار من بیرون وگرنه پرده‌ی ناموس مرد و زن بدرد  
  اگر ز غیرت بلبل صبا خبر یابد شگفت باشد اگر شقه‌ی سمن بدرد  
  گهی که پرده برافتد ز طلعت شیرین زمانه پرده‌ی فرهاد کوهکن بدرد  
  بروز حشر چو بوی تو بشنود خواجو ز خاک مست برون افتد و کفن بدرد