| | | | | | |
| |
ساقیان آبم بجام لعل شکر خا برند |
|
شاهدان خوابم بچشم جادوی شهلا برند |
|
| |
گه بسوی دیرم از مقصوره‌ی جامع کشند |
|
گه به معراجم ز بام مسجد اقصی برند |
|
| |
ساکنان کعبه هر ساعت بجست و جوی من |
|
از صوامع ره به خلوتخانه‌ی ترسا برند |
|
| |
روز و شب خاشاک روبان در دیر مغان |
|
مست و بیخود دوش بردوش آورندم یا برند |
|
| |
گر کنی زنجیرم از زلف مسلسل عاقلان |
|
رشک بر دیوانگان بی سر و بی پا برند |
|
| |
مشک غمازست ورنی کی بشب شوریدگان |
|
از پی دل ره بدان گیسوی مشک آسا برند |
|
| |
گر به جنت یا سقر سرگشتگان عشق را |
|
روز محشر از لحد آشفته و شیدا برند |
|
| |
باد پیمایان که برآتش زنند از باده آب |
|
پیش یاقوت تو آب ساغر صهبا برند |
|
| |
هر شبی دفتر نویسان ورق پرداز شام |
|
از سواد خط سبزت نسخه‌ی سودا برند |
|
| |
در هوای لعل در پاشت بدامن سائلان |
|
هردم از بحرین چشمم لل لالا برند |
|
| |
خاکیان با گریه‌ی ما خنده بر دریا زنند |
|
و آب روشن دمبدم از چشمهای ما برند |
|
| |
چون کند خواجو حدیث منظرت فردوسیان |
|
گوهر نظمش ز بهر زیور حورا برند |
|
