خواجوی کرمانی (غزلیات)/ز رارض دار سعدی یا بارق الغوادی
ظاهر
ز رارض دار سعدی یا بارق الغوادی | طف حول ربع سلمی یا ذارع البوادی | |||||
غافل مشو ز سوزم چون آه سینه دیدی | و اندیشه کن ز آتش چون دود گشت بادی | |||||
نار الهموم هاجت من قلبی اشتعالا | ماه الغرام تجری من مد معی کواد | |||||
کس را مباد ازینسان حاصل ز درد هجران | بیخویشی و غریبی رندی و نامرادی | |||||
فی اضلعی حللتم کالسر فی الجنان | فی مقلتی نزلتم کالنور فی السواد | |||||
هر چند بی هدایت واصل نمیتوان شد | در عشق سالکانرا جز عشق نیست هادی | |||||
یا مولعا بهجری لایمکن اصطباری | یا زایرا لغیری ماغبت عن فادی | |||||
خواجو چونیک نامی در راه عشق ننگست | تا در پی صلاحی میدان که در فسادی |