خواجوی کرمانی (غزلیات)/ز حال بیخبرانت خبر نمیباشد
ظاهر
ز حال بیخبرانت خبر نمیباشد | بکوی خسته دلانت گذر نمیباشد | |||||
ز اشک و چهره مرا سیم و زر شود حاصل | ولیک چشم تو بر سیم و زر نمیباشد | |||||
سری بکلبهی احزان ما فرود آور | گرت ز نالهی ما دردسر نمیباشد | |||||
دو هفته هست که رفتی ولی بنامیزد | مه دو هفته ازین خوبتر نمیباشد | |||||
نه ز آب و خاک مجسم که روح پاکی از آنکه | بدین لطافت و خوبی بشر نمیباشد | |||||
بشب رسید مرا روز عمر بیتو ولیک | شب فراق تو گوئی سحر نمیباشد | |||||
توام جگر مخور ارزانکه من خورم شاید | که قوت خسته دلان جز جگر نمیباشد | |||||
بحسن خویش ترا چون نظر بود چه عجب | گرت بجانب خواجو نظر نمیباشد |