خواجوی کرمانی (غزلیات)/ز تو با بتو راز گویم بزبان بیزبانی

by خواجوی کرمانی

	ز تو با بتو راز گویم بزبان بیزبانی			بتو از تو راه جویم بنشان بی‌نشانی
	چه شوی ز دیده پنهان که چو روز می‌نماید			رخ همچو آفتابت ز نگاه آسمانی
	تو چه معنی لطیفی که مجرد از دلیلی			تو چه آیتی شریفی که منزه از بیانی
	ز تو دیده چون بدوزم که توئی چراغ دیده			ز تو کی کنار گیرم که تو در میان جانی
	همه پرتو و تو شمعی همه عنصر و تو روحی			همه قطره و تو بحری همه گوهر و تو کانی
	چو تو صورتی ندیدم همه مو به مو لطایف			چو تو صورتی نخواندم همه سر بسر معانی
	بجنایتم چه بینی بعنایتم نظر کن			که نگه کنند شاهان سوی بندگان جانی
	بجز آه و اشک میگون نکشد دل ضعیفم			بسماع ارغنونی و شراب ارغوانی
	دل دردمند خواجو به خدنگ غمزه خستن			نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی