خواجوی کرمانی (غزلیات)/زهی روی تو صبح شب نشینان
| زهی روی تو صبح شب نشینان | خیالت مونس عزلت گزینان | |||||
| دهانت آرزوی تنگدستان | میانت نکته باریک بینان | |||||
| عذارت آفتاب صبح خیزان | جمالت قبله‌ی خلوت نشینان | |||||
| بزلف کافرت آوردم ایمان | که اینست اعتقاد پاک دینان | |||||
| چرا از خرمن حسن تو یک جو | نمی‌باشد نصیب خوشه چینان | |||||
| چو این شکر لبان جان می‌فزایند | خنک آنان که نشکیبند از اینان | |||||
| برو خواجو و بر خاک درش بین | نشانهای جبین مه جبینان | |||||