خواجوی کرمانی (غزلیات)/دلا تا طلعت سلمی نیابی
ظاهر
دلا تا طلعت سلمی نیابی | بدنیی روضهی عقبی نیابی | |||||
ز هستی رونق مستی نبینی | ز توبه لذت تقوی نیابی | |||||
درین بتخانه تا صورت پرستی | نشان از عالم معنی نیابی | |||||
چو مجنون تا درین حی زنده باشی | طناب خیمهی لیلی نیابی | |||||
عصا تا در کفت ثعبان نگردد | ز چوبی معجز موسی نیابی | |||||
نشان دوست از دشمن چه پرسی | که از خر منطق عیسی نیابی | |||||
اگر ملک سلیمان در نبازی | چو سلمان طلعت سلمی نیابی | |||||
غلام عشق شو کز مفتی دل | ورای عاشقی فتوی نیابی | |||||
چو طفلان گر بنقشی باز مانی | بغیر از صورت مانی نیابی | |||||
برو خواجو که از سلطان عشقش | برون از آب چشم اجری نیابی | |||||
اگر شعری ز شعری بگذرانی | بشعری رفعت شعری نیابی |