خواجوی کرمانی (غزلیات)/خوشا شراب محبت ز ساغر ازلی

by خواجوی کرمانی

	خوشا شراب محبت ز ساغر ازلی			قدح بروی صبوحی کشان لم یزلی
	ز دست ساقی تحقیق اگر خوری جامی			شراب را ابدی دان و جام را ازلی
	بزیر جامه چو زنار بینمت چون شمع			چه سود راندن مقراض و خرقه‌ی عسلی
	مشو بحسن عمل غره و بزهد مناز			که خواندت خرد پیر زاهد عملی
	ز آب و گل نشود چون تو لعبتی پیدا			ندانم از چه گلی دانمت که از چگلی
	چگونه از سر کویت کنم جلای وطن			که هست سوز درونم خفی و گریه جلی
	کجا ز زلف تو پیوند بگسلد دل من			که کار زلف تو دل بندیست و دل گسلی
	محب روی توام در جواب دعوی عشق			دل شکسته وکیلست و جان خسته ولی
	متاب روی ز خواجو که زلف هندویت			بخورد خون دل ریشش از سیاه دلی