خواجوی کرمانی (غزلیات)/حن فی روض الهوی قلبی کماناح الحمام
ظاهر
حن فی روض الهوی قلبی کماناح الحمام | قم بتغرید الحمایم و اسقنی کاس المدام | |||||
خون دل تا چند نوشم بادهی نوشین بیار | تا بشویم جامهی جانرا بب چشم جام | |||||
باح دمعی فی الفیافی و استشبت لوعتی | خیز و آبی بردل پرآتشم ریز ای غلام | |||||
از فروغ شمع رخسارم منور کن روان | وز نسیم گلشن وصلم معطر کن مشام | |||||
فی ضلوعی توقد النیران من شجر النوی | فی عیونی توجد الطوفان من ماء الغرام | |||||
چون برون از بادهی یاقوت فامم قوت نیست | قوت جانم ده ز جام بادهی یاقوت فام | |||||
صبحدم دلرا براح روح پرور زنده دار | کان زمان از عالم جان میرسد دلرا پیام | |||||
هان فی فرط الاسی مذنبت فی قلبی الاسی | غاب فی طول العنا اذغیب عن عینی المنام | |||||
چون شما را هست دلبر در برو دل برقرار | لا تلوموا فی التصابی قلب صلب مستهام | |||||
گفتم از لعل لب جانان برآرم کام جان | ضاع فی روم المنی عمری و ما مکث المرام | |||||
هر که گردد همچو خواجو کشتهی شمشیر عشق | روضهی فردوس رضوانش فرستد والسلام |