| | | | | | |
| |
جان بده یا دگر اندیشه‌ی جانانه مکن |
|
دام را بنگر ازین پس طلب دانه مکن |
|
| |
بسته‌ای با می و پیمانه ز مستی پیمان |
|
ترک پیمان کن و جان در سر پیمانه مکن |
|
| |
حرمت خویش نگهدار و مکن قصد حرم |
|
ور شدی صید حرم روی بدین خانه مکن |
|
| |
اگرت دست دهد صحبت بیگانه و خویش |
|
خویش را دستخوش مردم بیگانه مکن |
|
| |
گنج بردار و ازین منزل ویران بگذر |
|
ور مسیحا نفسی چون خر و ویرانه مکن ؟ |
|
| |
گر نداری سرآنک از سر جان در گذری |
|
چشم در نرگس مستانه‌ی جانانه مکن |
|
| |
تو هم ای ترک ختا ترک جفا گیر و مرا |
|
صید آن کاکل شوریده‌ی ترکانه مکن |
|
| |
ما چو روی از دو جهان در غم عشقت کردیم |
|
هر دم از مجلس ما روی بکاشانه مکن |
|
| |
حلقه‌ی سلسله‌ی طره میفکن در پای |
|
دل سودازدگان مشکن و دیوانه مکن |
|
| |
رخ میارای و قرار از دل مشتاق مبر |
|
شمع مفروز و ستم بر دل پروانه مکن |
|
| |
گر نخواهی که کنی مشک فشانی خواجو |
|
پیش گیسوی عروسان سخن شانه مکن |
|
