خواجوی کرمانی (غزلیات)/ترک من ترک من بی سر و پا کرد و برفت

by خواجوی کرمانی

	ترک من ترک من بی سر و پا کرد و برفت			جگرم را هدف تیر بلا کرد و برفت
	چون سر زلف پریشان من سودایی را			داد بر باد و فرو هشت و رها کرد و برفت
	خلعت وصل چو بر قامت من راست ندید			برتنم پیرهن صبر قباکرد و برفت
	عهد می‌کرد که از کوی عنایت نروم			عاقبت قصد دل خسته ما کرد و برفت
	هدهد ما دگر امروز نه بر جای خودست			باز گوئی مگر آهنگ سبا کرد و برفت
	ما نه آنیم که از کوی وفایش برویم			گر چه آن ترک ختا ترک وفا کرد و برفت
	چون مرا دید که بگداختم از آتش مهر			همچو ماه نوم انگشت نما کرد و برفت
	می‌زدم در طلبش داو تمامی لیکن			مهره‌ی مهر برافشاند و دغا کرد و برفت
	آن ختایی بچه چون از برخواجو برمید			همچو آهوی ختن عزم ختا کرد و برفت