خواجوی کرمانی (غزلیات)/تا درد نیابند دوا را نشناسند
ظاهر
تا درد نیابند دوا را نشناسند | تا رنج نبینند شفا را نشناسند | |||||
آنها که چو ما ماهی این بحر نگردند | شک نیست که ماهیت ما را نشناسند | |||||
با عشق و هوا برگ و نواراست نیاید | خاموش که عشاق نوا را نشناسند | |||||
منصور بقا از گذر دار فنا یافت | نا گشته فنا دار بقا را نشناسند | |||||
تا معتکفان حرم کعبهی وحدت | خود را نشناسند خدا را نشناسند | |||||
یاران وفادار جفا را نپسندند | خوبان جفا کار وفا را نشناسند | |||||
آنها که ندارند نم چشم و غم دل | خاصیت این آب و هوا را نشناسند | |||||
با عشق تو زیبایی خوبان ننماید | با پرتو خورشید سها را نشناسند | |||||
خواجو چه عجب باشد ارش کس نشناسد | شاهان جهاندار گدا را نشناسند |