خواجوی کرمانی (غزلیات)/به عقل کی متصور شود فنون جنون

by خواجوی کرمانی

	به عقل کی متصور شود فنون جنون			که عقل عین جنونست والجنون فنون
	ز عقل بگذر و مجنون زلف لیلی شو			که کل عقل عقیله‌ست و عقل کل جنون
	بنور مهر بیارا درون منظر دل			که کس برون نبرد ره مگر بنور درون
	جنون نتیجه‌ی عشقست و عقل عین خیال			ولی خیال نماید بعین عقل جنون
	بعقل کاشف اسرار عشق نتوان شد			که عقل را بجز از عشق نیست راهنمون
	در آن مقام که احرام عشق می‌بندند			بب دیده طهارت کنند و غسل بخون
	شدست این دل مهموز ناقصم با مهر			مثال زلف لفیف پریرخان مقرون
	چو من بمیرم اگر ابر را حیا باشد			بجای آب کند خاک من بخون معجون
	حیات چیست بقایی فنا درو مضمر			ممات چیست فنایی بقا درو مضمون
	اگر جمال تو بینم کدام هوش و قرار			و راز تو هجر گزینم کدام صبر و سکون
	چه نیکبخت کسی کو غلام روی تو شد			مبارک آنکه دهد دل بطلعت میمون
	اگر بروی تو هر روز مهرم افزونست			نشاط دل نبود جز بمهر روز افزون
	محققت نشود سرکاف و نون خواجو			مگر ز زلف چو کاف و خط سیاه چو نون