پرش به محتوا

خواجوی کرمانی (غزلیات)/بدینسان که از ما جهانی جهانی

از ویکی‌نبشته
خواجوی کرمانی (غزلیات) از خواجوی کرمانی
(بدینسان که از ما جهانی جهانی)
  بدینسان که از ما جهانی جهانی که با کس نمانی و با کس نمانی  
  تو آن شهریاری و آن شهره‌یاری که خسرو نشانی و خسرو نشانی  
  تو آنی که قتلم توانی و دانم که هر دم برآنی که خونم برانی  
  خوشا طرف بستان و دستان مستان می ارغوانی به روی غوانی  
  دل یاغی باغیم باغ و دائم تو در باغ بانی و در باغبانی  
  ندانم کدامی که دامی دلم را ز نسل کیانی که اصل کیانی  
  چو ماهی که ماهیتت کس نداند چه کانی که از لعل گوهر چکانی  
  تو جان و جهانی و جان جهانی تو نور جنانی و حور جنانی  
  سزد کاردوان رخ نهد پیش اسبت اگر باز داری سمند ار دوانی  
  ترا نار پستان به از نار بستان که سیب از ترنجت کند بوستانی  
  تو ترخان و ترخون ز جور تو خواجو دل از خون چو خانی و رخ زر خانی