خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای کرده تیره شب را بر آفتاب منزل
| ای کرده تیره شب را بر آفتاب منزل | دلرا ز چین زلفت برمشک ناب منزل | |||||
| تا در درون چشمم خرگاه زد خیالت | مه را بسان ماهی بینم در آب منزل | |||||
| باید که رحمت آرد آنکو شراب دارد | برتشنه‌ئیکه باشد او را سراب منزل | |||||
| ره چون برم به کویت زانرو که نادر افتد | در آشیان عنقا کرده ذباب منزل | |||||
| یک ذره مهر رویت خالی نگردد از دل | زیرا که گنج باشد کنج خراب منزل | |||||
| بنگر در اشک مستان عکس جمال ساقی | همچون قمر که سازد جام شراب منزل | |||||
| خواجو که غرقه آمد در ورطه‌ی جدایی | بر ساحل وصالت بیند بخواب منزل | |||||