| | | | | | |
| |
ای قمر تابی از بناگوشت |
|
شکر آبی ز چشمه‌ی نوشت |
|
| |
جاودان مست چشم می گونت |
|
واهوان صید خواب خرگوشت |
|
| |
خسرو آسمان حلقه نمای |
|
حلقه در گوش حلقه در گوشت |
|
| |
آن خط سبز هیچ دانی چیست |
|
که دمید از عقیق در پوشت |
|
| |
از زمرد ز دست خازن حسن |
|
قفل بر درج لعل خاموشت |
|
| |
ایکه هرگز نمی‌کنی یادم |
|
نکنم یک نفس فراموشت |
|
| |
کاش کامشب بدیدمی در خواب |
|
مست از آنسان که دیده‌ام دوشت |
|
| |
گر چه ما بیتو زهر می‌نوشیم |
|
باد هرمی که می‌خوری نوشت |
|
| |
تو از آن برتری بزیبایی |
|
که رسد دست ما در آغوشت |
|
| |
چهره‌ی خویش را در آینه بین |
|
تا ببینیم مست و مدهوشت |
|
| |
باده امشب چنان مخور خواجو |
|
که چو دیشب برند بر دوشت |
|
