| | | | | | |
| |
ای غمزه‌ی جادویت افسونگر بیماران |
|
وی طره هندویت سرحلقه‌ی طراران |
|
| |
رویت بشب افروزی مهتاب سحرخیزان |
|
زلفت بدلاویزی دلبند جگر خواران |
|
| |
گوئیکه دو ابرویت بیمار پرستانند |
|
پیوسته دو تا مانده از حسرت بیماران |
|
| |
جان آن نبود کو را نبود اثر از جانان |
|
یار آن نبود کو را نبود خبر از یاران |
|
| |
چون دود دلم بینی اندیشه کن از اشکم |
|
چون ابر پدید آید غافل مشو از باران |
|
| |
تا پیر خراباتت منظور نظر سازد |
|
در دیده‌ی مستان کش خاک در خماران |
|
| |
جز عشق بتان نهیست در ملت مشتاقان |
|
جز کیش مغان کفرست در مذهب دینداران |
|
| |
یوسف که بهر موئی صد جان عزیز ارزد |
|
کی کم شود از کویش غوغای خریداران |
|
| |
خواهد که کند منزل بر خاک درش خواجو |
|
لیکن نبود جنت ماوای گنه کاران |
|
