| | | | | | |
| |
ای صبا احوال دل با آن صنم تقریر کن |
|
حال این درویش با آن محتشم تقریر کن |
|
| |
ماجرای اشک گرمم یک بیک با او بگو |
|
داستان آه سردم دمبدم تقریر کن |
|
| |
گر چو شمع آری حدیث سوز عشقم بر زبان |
|
وصف سیلاب سرشک دیده هم تقریر کن |
|
| |
شرح سرگردانی مستسقیان بادیه |
|
چون فرود آئی بر اطراف حرم تقریر کن |
|
| |
قصه تاریک روزان در دل شب عرضه دار |
|
داستان مهر ورزان صبحدم تقریر کن |
|
| |
گر غم بیچارگان داری و درد خستگان |
|
آنچه بر جان منست از درد و غم تقریر کن |
|
| |
اضطراب و شور آن ماهی که دور افتد ز آب |
|
گر هواداری نمایی پیش یم تقریر کن |
|
| |
وان گل باغ کرم گر یاد بی برگان کند |
|
افتقار و عجزم از راه کرم تقریر کن |
|
| |
ضعف خواجو بین و با آن دلبر لاغر میان |
|
هر چه دانی موبموی از بیش و کم تقریر کن |
|
