| | | | | | |
| |
ای شب زلفت غالیه سا وی مه رویت غالیه پوش |
|
نرگس مستت باده پرست لعل خموشت باده فروش |
|
| |
نافه‌ی مشک از گل بگشا بدر منیر از شب بنما |
|
مشک سیه برماه مسا سنبل تر برلاله مپوش |
|
| |
لعل لبست آن یا می ناب باده‌ی لعل از لعل مذاب |
|
شکر تنک یا تنک شکر آب حیات از چشمه‌ی نوش |
|
| |
شمع چگل شد باده گسار شمسه‌ی گردون مشعله دار |
|
ماه مغنی گو بسرای مرغ صراحی گو بخروش |
|
| |
باده گساران مست شراب جمع رفیقان مست و خراب |
|
بر بت ساقی داشته چشم بر مه مطرب داشته گوش |
|
| |
مطرب مجلسه نغمه سرای شاهد مستان جلوه نمای |
|
گر شنوم که صبر و قرار ور نگرم کو طاقت و هوش |
|
| |
پیر مغان در میکده دوش گفت چو خواجو رفت ز هوش |
|
گو می نوشین بیش منوش تا نبرندش دوش بدوش |
|
