خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای دل اگر دیو نی ملک سلیمان چکنی

by خواجوی کرمانی

	ای دل اگر دیو نی ملک سلیمان چکنی			با رخ آن جان جهان آرزوی جان چکنی
	آن گل رخسار نگر نام گلستان چه بری			وان قد و رفتار نگر سرو خرامان چکنی
	باده خور و شاد بزی انده گیتی چه خوری			حکمت یونان به طلب ملکت یونان چکنی
	از سر هستی بگذر از سر مستی چه روی			دست بدار از سر و زر این همه دستان چکنی
	در گذر از ظلمت دل غرق سیاهی چه شوی			واب خور از مشرب جان چشمه‌ی حیوان چکنی
	بی‌سببی ترک من ای ترک پریرخ چه دهی			بی‌گنهی قصد من ای خسرو خوبان چکنی
	عارض گلگون بنما دم ز گلستان چه زنی			سنبل مشکین بگشا دسته‌ی ریحان چکنی
	گر نزنی بر صف دل خنجر مژگان چه کشی			ور نشوی قلب شکن بر سر میدان چکنی
	کوی تو شد قبله‌ی جان روی به بطحا چه نهی			روی تو شد کعبه‌ی دل قطع بیابان چکنی
	گر تو نی رنج روان خون ضعیفان چه خوری			ور تو نی گنج روان در دل ویران چکنی
	چون همه جمعیت من در سر سودای تو شد			کار دلم همچو سر زلف پریشان چکنی
	خیز و در میکده زن خیمه بصحرا چه زنی			نغمه‌ی خواجو بشنو مرغ خوش‌الحان چکنی