| | | | | | |
| |
ای دلم جان و جهان در راه جانان باخته |
|
نرد درد عشق برامید درمان باخته |
|
| |
دین و دنیا داده در عشق پریرویان بباد |
|
وز سر دیوانگی ملک سلیمان باخته |
|
| |
بر در دیر مغان از کفر و دین رخ تافته |
|
واستین افشانده بر اسلام و ایمان باخته |
|
| |
پشت پایی چون خضر بر ملک اسکندر زده |
|
وز دو عالم شسته دست و آب حیوان باخته |
|
| |
با دل پر آتش و سوز جگر پروانه وار |
|
خویش را در پای شمع می پرستان باخته |
|
| |
بسته زنار از سر زلف بتان وز بیخودی |
|
سر نهاده بر در خمار و سامان باخته |
|
| |
کان و دریا را ز چشم درفشان انداخته |
|
وز هوای لعل جانان جوهر جان باخته |
|
| |
من چیم گردی ز خاک کوی دلبر خاسته |
|
من کیم رندی روان در پای جانان باخته |
|
| |
بینوایان بین برین در گنج قارون ریخته |
|
تنگدستان بین درین ره خانه‌ی خان باخته |
|
| |
پاکبازی همچو خواجو دیده‌ی گردون ندید |
|
برسر کوی گدایی ملک سلطان باخته |
|
