خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای خوش وصل یار و فصل بهار
ظاهر
ای خوش وصل یار و فصل بهار | نغمهی بلبل و گل و گلزار | |||||
شب و شمع و شراب و نالهی چنگ | لب ساقی و جام نوشگوار | |||||
کاشکی گل نقاب بگشودی | تا بکندی ز غصه دیدهی خار | |||||
گر برآرم فغان به صد دستان | گل صد برگ را چه غم ز هزار | |||||
غم نبودی ز غم اگر ما را | شادی روی او شدی غمخوار | |||||
گر چه دینار نیک بختانراست | بندهی شادیند صد دینار | |||||
در میان او فتادهام چو کمر | تا کی افتم از این میان بکنار | |||||
در خمارم چو چشمت ای ساقی | خیز و دفع خمار من ز خم آر | |||||
ترک نقش و نگار کن که شوی | محرم سرصنع نقش و نگار | |||||
گو برد سر که جان خواجو را | سر یارست و جسم را سر دار | |||||
بگذر از دار و قصهی منصور | لیس فی الدار غیرکم دیار |