| | | | | | |
| |
ای حبش بر چین و چین در زنگبار انداخته |
|
بختیارانرا کمندت باختیار انداخته |
|
| |
دسته دسته سنبل گلبوی نسرین پوش را |
|
دسته بسته بر کنار لاله زار انداخته |
|
| |
رفته سوی بوستان با دوستان خندان چو گل |
|
وز لطافت غنچه را در خار خار انداخته |
|
| |
هندوانت نیکبختانرا کشیده در کمند |
|
واهوانت شیر گیرانرا شکار انداخته |
|
| |
گرد صبح شام زیور گرد عنبر بیخته |
|
تاب در مشگین کمند تابدار انداخته |
|
| |
آتش از آب رخ آتش فروز انگیخته |
|
خواب در بادام مست پرخمار انداخته |
|
| |
هر که گوید گل برخسار تو ماند یا بهار |
|
آب گل بردست و بادی در بهار انداخته |
|
| |
حقه‌ی یاقوت لل پوش گوهر پاش تو |
|
رسته‌ی لعلم ز چشم در نثار انداخته |
|
| |
وصف لعلت کرده ساقی وز هوای شکرت |
|
آتش اندر جان جام خوشگوار انداخته |
|
| |
قلزم چشمم که از وی آب جیحون می‌رود |
|
موج خون دیده هر دم بر کنار انداخته |
|
| |
پای دار ار عاشقی خواجو که در بازار عشق |
|
هر زمان بینی سری در پای‌دار انداخته |
|
