خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای از شب قمرسا بر مه نقاب بسته
ظاهر
ای از شب قمرسا بر مه نقاب بسته | پیوسته طاق خضرا برآفتاب بسته | |||||
از قیر طیلسانی بر مشتری کشیده | بر مهر سایبانی از مشک ناب بسته | |||||
جعد تو هندوانرا بر دل کمین گشوده | چشم تو جادوانرا بر دیده خواب بسته | |||||
اشک محیط سیلم خون از فرات رانده | و آه سهیل سوزم ره بر شهاب بسته | |||||
از روی لاله رنگم بازار گل شکسته | وز لعل باده رنگت کار شراب بسته | |||||
زلفت بدلگشایی از دل گره گشوده | خطت بنقشبندی نقشی برآب بسته | |||||
آن سرکشان هندو وان هندوان جادو | راه خطا گشاده چشم صواب بسته | |||||
ساغر ز شوق لعلت جانش بلب رسیده | وز شرم آبرویت آتش نقاب بسته | |||||
خواجو بپرده سوزی نای رباب خسته | مطرب به پرده سازی زخم رباب بسته |